ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ – ΤΕΥΧΟΣ 3

STEPPE_3_COVER.indd

 

Ο φασισμός δεν είναι κόμμα, δεν είναι πολιτική τάση, δεν είναι μια παραίσθηση βίας που θολώνει το κρύσταλλο της δημοκρατίας και χαμηλώνει τη λάμψη του διαφωτισμού. Είναι τα κόμματα, είναι η πολιτική, είναι η προϋπόθεση της δημοκρατίας στις κοινωνίες του διαφωτισμού. Είναι το δήθεν άκρο που βγαίνει από τα σπλάχνα του κτήνους.
Στο τεύχος αυτό παρουσιάζουμε κείμενα που πραγματεύονται όψεις της γενικής μας αντίληψης ότι οι φασιστικές αξίες (η περιφρόνηση στον αδύναμο, η υποταγή στον δυνατό και οι διάφορες εκφάνσεις των κοινωνικών αυτών παθολογιών):
– διαποτίζουν την καθημερινότητα της αστικής δημοκρατίας,
– είναι απαραίτητες για την καπιταλιστική ανάπτυξη και την άλλη όψη της, την καπιταλιστική λεηλασία,
– στερεώνονται στην ευγονική πολιτική και την αντιμετώπιση του πληθυσμού ως “βιομάζας” – ως σωμάτων που είναι, παράγουν και αναπαράγουν εμπορεύματα, που μπορούν να εξοντωθούν, να διαμελισθούν, να διαιρεθούν, να ανακυκλωθούν, να τηλερυθμιστούν, να γίνουν αόρατα.

Περιεχόμενα

Φασισμός και καθημερινή ζωή: εισαγωγικό σχεδιάγραμμα
Δημήτρης Κωτσάκης, Σημειώσεις για τον φασισμό
Κώστας Δεσποινιάδης, Και πάλι για το παράγγελμα Wstawac
Χρήστος Φιλιππίδης, etat de siege – Εγχειρίδιο χρήσης του δημόσιου χώρου
Παναγιώτης Μπίκας, Φασισμός και κουλτούρα – ένα παράδειγμα απάντησης
Sava Devuric, Ο οργανωμένος φασισμός στη Σερβία – από τις απαρχές του ως σήμερα
Ξένια Καλαϊτζίδου, Οι τίγρεις της Βεγγάλης
Η ομορφιά μας χωρίς χαρτιά
Ιστορίες μεταναστών (πριν από την κρίση)
Biotech Watch, Gene Heil!… από τον πρώιμο βιοφασισμό προς ένα νέο γενετικό ολοκληρωτισμό
Ernie Larsen, Sherry Millner, Φασιστικοί αλγόριθμοι αμαζονιακού τύπου
friends of gongchao, Ενάντια στο φετίχ της αντιπροσώπευσης – ταξικοί αγώνες στην Κίνα
Νίκος Νικολαΐδης, Ο δρόμος προς τη δουλεία
Μαγικές εικόνες
Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Γκύζη, Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης Ναζισμός και σεξουαλικότητα – το παράδειγμα των ομοφιλόφυλων και των ροζ σπιτιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
Για την Ελένη Μάνος

 

ΡΑΟΥΛ ΒΑΝΕΓΚΕΜ, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ

Vanegeim_Cover_Front

 

Ραούλ Βανεγκέμ

Γράμμα στα παιδιά μου και στα παιδιά του κόσμου που έρχεται

Αισθάνθηκα αυτή τη νέα πνοή που διεγείρει -όχι μόνο στα παιδιά και τα εγγόνια μου, αλλά και σε ολοένα και περισσότερους νέους ανθρώπους- τη θέληση να θέσουν τις βάσεις για πραγματικές ανθρώπινες αξίες (την αλληλεγγύη, τη δημιουργικότητα, τη γενναιοδωρία, τη γνώση, την επανεφεύρεση του έρωτα, τη συμμαχία με τη φύση, τη γιορτινή γοητεία της ζωής), σε ρήξη με τις πατριαρχικές αξίες (την ηγεμονία, τη θυσία, την εργασία, την ενοχή, τη δουλεία, την πελατειακή σχέση, τη συγκράτηση και απώθηση των συναισθημάτων), οι οποίες ουσιαστικά βασίζονται στην αρπακτικότητα, το χρήμα, την εξουσία και αυτόν τον διαχωρισμό από το είναι, απ όπου πηγάζουν ο φόβος, το μίσος και η περιφρόνηση του άλλου.
Στη σκιά των μέσων ενημέρωσης που την αγνοούν κατ επάγγελμα, μια ζωντανή κοινωνία οικοδομείται παράνομα κάτω από τη βαρβαρότητα και τα ερείπια του παλαιού κόσμου. Δεν είναι ανώφελο να δείξουμε με ποιο τρόπο εκδηλώνεται και πώς θα προχωρήσει.

Μετάφραση:  Εύη Παπακωνσταντίνου

Το βιβλίο:

2013_vaneigem

Το εξώφυλλο:

2013_vaneigem_cover

 

MASSIMO DE ANGELIS – ΚΟΙΝΑ, ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ

 

DeAngelis_CoverFront

 

Massimo de Angelis – Κοινά, περιφράξεις και κρίσεις

Τα τρία κείμενα αυτής της συλλογής, που συνοδεύονται από έναν Πρόλογο και μια Εισαγωγή του συγγραφέα γραμμένα ειδικά για την ελληνική έκδοση, εμβαθύνουν σε τρεις διαφορετικές αλλά αλληλένδετες όψεις της κριτικής θεωρίας των κοινών και σε έναν κοινό προβληματισμό: πώς μπορούμε να μετασχηματίσουμε ριζικά τις κοινωνικές συνθήκες της ζωής μας.

Το πρώτο κείμενο, “Διαχωρίζοντας το πράττειν από την τετελεσμένη πράξη: Το κεφάλαιο και ο μόνιμος χαρακτήρας των περιφράξεων”, λαμβάνει ως αφετηρία του την αναγνώριση των “νέων περιφράξεων” ως βασικών στοιχείων της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής που εμφανίστηκε μετά την κρίση του κεϊνσιανισμού στα τέλη της δεκαετίας του 1970, και εξετάζει την “πρωταρχική συσσώρευση” ως μόνιμο χαρακτηριστικό στην ανάπτυξη του καπιταλισμού.

Το δεύτερο κείμενο, “Η παραγωγή των κοινών και η “έκρηξη” της μεσαίας τάξης”, εξετάζει τη συγκρότηση των εναλλακτικών κοινωνικών συστημάτων που βασίζονται στα κοινά, σε ένα περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων. Επιχειρεί να απαντήσει σε ένα βασικό ερώτημα: πώς μπορούν να δημιουργηθούν εναλλακτικά εγχειρήματα δεδομένης της διαίρεσης της εργατικής τάξης, δεδομένης δηλαδή της “μεσαίας τάξης”.

Το τρίτο κείμενο, “Κοινά, κρίσεις και κεφάλαιο”, επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ κοινών και κεφαλαίου, που θεωρούνται εδώ δύο κοινωνικά συστήματα τα οποία μπορούν να εξελιχθούν σε κοινωνικές δυνάμεις, και στον ρόλο που μπορεί να έχει η αφομοίωση των κοινών στο πλαίσιο της παρούσας κρίσης.

Το βιβλίο:

2013_DeAngelis

Το εξώφυλλο:

2013_DeAngelis_cover

Η εισήγηση του Μάσιμο Ντε Άντζελις στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ, στις 21/06/2013: