Ο φασισμός δεν είναι κόμμα, δεν είναι πολιτική τάση, δεν είναι μια παραίσθηση βίας που θολώνει το κρύσταλλο της δημοκρατίας και χαμηλώνει τη λάμψη του διαφωτισμού. Είναι τα κόμματα, είναι η πολιτική, είναι η προϋπόθεση της δημοκρατίας στις κοινωνίες του διαφωτισμού. Είναι το δήθεν άκρο που βγαίνει από τα σπλάχνα του κτήνους.
Στο τεύχος αυτό παρουσιάζουμε κείμενα που πραγματεύονται όψεις της γενικής μας αντίληψης ότι οι φασιστικές αξίες (η περιφρόνηση στον αδύναμο, η υποταγή στον δυνατό και οι διάφορες εκφάνσεις των κοινωνικών αυτών παθολογιών):
– διαποτίζουν την καθημερινότητα της αστικής δημοκρατίας,
– είναι απαραίτητες για την καπιταλιστική ανάπτυξη και την άλλη όψη της, την καπιταλιστική λεηλασία,
– στερεώνονται στην ευγονική πολιτική και την αντιμετώπιση του πληθυσμού ως “βιομάζας” – ως σωμάτων που είναι, παράγουν και αναπαράγουν εμπορεύματα, που μπορούν να εξοντωθούν, να διαμελισθούν, να διαιρεθούν, να ανακυκλωθούν, να τηλερυθμιστούν, να γίνουν αόρατα.

Περιεχόμενα

Φασισμός και καθημερινή ζωή: εισαγωγικό σχεδιάγραμμα
Δημήτρης Κωτσάκης, Σημειώσεις για τον φασισμό
Κώστας Δεσποινιάδης, Και πάλι για το παράγγελμα Wstawac
Χρήστος Φιλιππίδης, etat de siege – Εγχειρίδιο χρήσης του δημόσιου χώρου
Παναγιώτης Μπίκας, Φασισμός και κουλτούρα – ένα παράδειγμα απάντησης
Sava Devuric, Ο οργανωμένος φασισμός στη Σερβία – από τις απαρχές του ως σήμερα
Ξένια Καλαϊτζίδου, Οι τίγρεις της Βεγγάλης
Η ομορφιά μας χωρίς χαρτιά
Ιστορίες μεταναστών (πριν από την κρίση)
Biotech Watch, Gene Heil!… από τον πρώιμο βιοφασισμό προς ένα νέο γενετικό ολοκληρωτισμό
Ernie Larsen, Sherry Millner, Φασιστικοί αλγόριθμοι αμαζονιακού τύπου
friends of gongchao, Ενάντια στο φετίχ της αντιπροσώπευσης – ταξικοί αγώνες στην Κίνα
Νίκος Νικολαΐδης, Ο δρόμος προς τη δουλεία
Μαγικές εικόνες
Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Γκύζη, Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης Ναζισμός και σεξουαλικότητα – το παράδειγμα των ομοφιλόφυλων και των ροζ σπιτιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
Για την Ελένη Μάνος