Η Αρετή Μουσουλιώτη στο Σπίτι με τις Λεύκες ή Ζωή κρυμμένη μέσα στη ζωή* βάζει το κλειδί στην εξώπορτα, το γυρνάει και μας προσκαλεί να την ακολουθήσουμε σε μέρη παράξενα μα και στους δρόμους μιας Αθήνας, πόλης οικείας και ξένης ταυτόχρονα, σ΄ ένα σήμερα με ίχνη που πάνε πίσω ως τη δεκαετία του ογδόντα.
Πρόσωπα και αντικείμενα μας οδηγούν σ’ εφήμερες βόλτες με τις ανατροπές να καιροφυλακτούνε στην τελική στροφή.
Η περιπέτεια κρύβεται στις στιγμές, στα ασήμαντα πράγματα της καθημερινότητας, φτάνει να εστιάσουμε το βλέμμα μας σ’ αυτά και να ανακαλύψουμε την κρυφή τους σημασία.
Η πρόκληση συνίσταται στο να σταματήσουμε για λίγο τον χρόνο και ν’ αναλογιστούμε τι είναι για μας πολύτιμο στη ζωή.
Ποιο είναι το χρυσόμαλλο δέρας της ύπαρξής μας εν τέλει;