…”Το βιβλίο εστιάζει την προσοχή του κυρίως στο imperium των ΗΠΑ, τον ηγετικό του ρόλο στον στρατιωτικό νεοφιλελευθερισμό και τη θέση του στον κόσμο των φαινομένων. Η Ευρώπη ως ξεχωριστή οντότητα δεν εμφανίζεται πολύ στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Κι αυτό γιατί πιστεύουμε ότι η ιδέα της Ευρώπης ως διακριτού πολιτικού πεδίου ή μορφής –δήθεν αντιπολιτευτι κής στην αμερικανική «βαρβαρότητα», με ένα σχετικά θετικό πρόσημο στο πλαίσιο του κεφαλαίου και της νεωτερικότητας– είναι κατά ένα μεγάλο μέρος ψευδαίσθηση.
Στο βαθμό που η Αριστερά στην Ευρώπη υιοθετεί την εικόνα αυτοδικαίωσης της «διαφοράς», χωρίς να το θέλει υποθάλπει την ευρωπαϊκή κρατική συνενοχή με τα αμερικανικά αυτοκρατορικά στρατηγήματα. Και δεν είναι μόνον αυτό. Πιστεύουμε ότι η ψευδής αντιπολίτευση –εδώ, η αυτοεικόνα της ευρωπαϊκής εξαίρεσης– είναι καθοριστικό στοιχείο στη συσσώρευση φαινομένων του θεάματος. Ένας από τους κύριους τρόπους λειτουργίας του θεάματος, όπως συζητιέται στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου, είναι η ικανότητά του να παράγει παθητικότητα.“…
Το βιβλίο:
Το εξώφυλλο:
