Αφομοιώθηκε λοιπόν ο Γκυ Ντεμπόρ, όπως πάντοτε φοβούνταν οι ορθόδοξοι οπαδοί του ή όπως εύχονταν εκείνοι που θεωρούσαν ότι είναι αδύνατο να ζήσει κανείς όλη του τη ζωή ενάντια στο «θέαμα»; Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι πια «παράνομος» συγγραφέας, κάθε άλλο μάλιστα. Έχει γίνει όμως ένας συγγραφέας «σαν όλους τους άλλους», κλειδωμένος στο κάλπικο πάνθεον των «κλασικών μοντέρνων»; Συνεξετάζοντας τις απόψεις του Ντεμπόρ για τις καλλιτεχνικές πρωτοπορίες και το «τέλος της τέχνης» με αυτές του Τέοντορ Αντόρνο, ο Άνσελμ Γιάππε ξαναθέτει το ερώτημα.
Το βιβλίο:
Το εξώφυλλο: